4:30 dzwoni budzik w telefonie. Zdecydowanie za wcześnie, jeszcze pół godziny doleżę i zacznę się szykować. Swoje zwłoki podnoszę chwilę po 5 rano. Spacer do kuchni w której stwierdzam, że po wczorajszym grillu nie mam kompletnie ochoty żeby brać się za śniadanie. Pchać w siebie na siłę nie ma sensu. Wciągam jednego małego banana, kilka łyków aminokwasów, następnie łyk przedtreningówki popitej wodą i można powiedzieć, że śniadanie zostało zaliczone :)


Extreme Speed Shot © ralph03

Trasa:
Pokaż trasę GPS

Zbiórka Grupy Wypadowej planowo o 6 rano pod McDonaldem albo 5 minut później już na stacji Shell na Cieszyńskiej. Na miejsce dotarłem punktualnie na czas, chwilę później przybył Rafał. Tuż przed Rafałem pojawił się Marcin, ale w formie smsowej - spóźni się 10 minut. Telefon do Krzyśka i jak okazuje się czeka w drugim punkcie zbiórki. Przemieszczamy się z Rafałem i czekamy już w trójkę na spóźnionego organizatora tego wypadu.


Czerwonym do Cieszyna © ralph03

Napisałbym że plan tego dnia był prosty - dotrzeć na Trójstyk, wrócić i zamknąć wypad w 140 km. Marcina plan miał o 110 kilometrów dłuższy, ale do 250 kilometrów miał dobić samotnie. Żeby pomóc mu choć trochę w pobijaniu rekordu, zgodziliśmy się jechać idealnie czerwonym szlakiem z Jastrzębia do Wisły zaliczając bardzo męczący fragment Pogórza Cieszyńskiego - tak jakby miało być mało podjazdów przed nami ;)


Street Art w Cieszynie © ralph03

Spóźniony Marcinek po raz kolejny przytrzymał nas kawałek za Cieszynem, uszkadzając swój nowy uchwyt na telefon. Znowu obsuwa czasowa i stygnące mięśnie. Scyzoryk, trytytki i taśma izolacyjna poprawiły to co Chińczyk niezbyt dobrze zaprojektował :)
Przy okazji przekonaliśmy się, że "cesaroki" to bardzo życzliwi i pomocni ludzie. Okoliczni mieszkańcy widząc nasz dłuższy postój kilka razy pytali czy mogą w czymś pomóc. 



Nieplanowany postój i zabawy w McGyvera © ralph03

Po przebyciu 70 kilometrów zamiast wiwatować sukces na Trójstyku byliśmy dopiero w Ustroniu. Z Ustronia szybki przejazd do Wisły, tam uzupełnienie wody i kolejne górki do pokonania przed nami. Wspinamy się Czarną Wisełką w kierunku schroniska Przysłop pod Baranią Góra i odbijamy na Stecówkę. 
Na Stecówce dłuższe posiedzenie, a nawet poleżenie z dyskusją co dalej. Już po 13 godzinie, a my wciąż nie dotarliśmy na Trójstyk. Przed nami jeszcze 13 kilometrów, niby już niewiele kilometrów. ale z takimi podjazdami, że godzina jazdy zleci jak nic. 


Czarna Wisełka © ralph03

Z jednej strony, miałem ochotę wracać. Upał i podjazdy dały się we znaki, a to jeszcze nie koniec podjazdów i będzie jeszcze gorzej.
Na każdym podjeździe w mojej głowie rower lądował na allegro czy innym olx'ie ;)
Zgodziłem się jechać dalej pod warunkiem, że będziemy wracać przez Czechy, bo ja nie miałem najmniejszego zamiaru znów wspinać się do Istebnej i dalej jeszcze zdobywać Kubalonkę. Ma być szybko i płasko, a najlepiej z górki :P


Trójstyk. Słupy od lewej: Słowacja, Polska, Czechy © ralph03

Chwilę po 14 godzinie Trójstyk zostaje zdobyty. Licznik pokazał 103 kilometry i około 7 godzin pedałowania. Na miejscu zdjęcia, przyjęcia oraz szybkie przejrzenie mapy, żeby obrać czeski kierunek. Czesi byli na to przygotowani i bez problemów znajdujemy szlak nr 10 oraz 56.
Ten pierwszy to szlak z Beskidów do Czeskiego Cieszyna, który ciągnie się niczym rowerowa autostrada, często prowadząc wzdłuż lini kolejowych z dala od ruchliwych tras dla samochodów. Oczywiście bardzo często piękny nowy asfalt, bo cała trasa oddana do użytku w 2014 roku. Natomiast szlak 56 częsciowo pokrywa się z "dziesiątka" odbijając w lewo w Jabłonkowie. Dalej zawijasami i górkami częściowo okrąża Terlicko i bardzo okrężną drogą dociera do Starego Bohumina. 


Zdobywcy Trójstyku :) © ralph03

Po takim wycisku jaki dostaliśmy tego dnia szlak 56 nie był najlepszym wyborem, dlatego trzymaliśmy się szlaku nr 10.
Jak wcześniej pisałem Marcin miał w planach 250 kilometrów i w Jabłonkowie szybko i zdecydowanie pożegnał się z nami by dalej już pomknął w swoją samotną podroż po rekord :) Napiszę tylko, że cały szlak 56 objechał i swój samotny objazd zakończył na przejściu granicznym w Chałupkach z wynikiem 200 km. Do 250 kilometrów nie dobił  z uwagi na niesprawne oświetlenie i zapadający już zmrok.

Nasza trójka natomiast delektowała się rowerostradą mknąc miejscami prawie 40 km/h. Przez tą prędkość i ogólnie fajną trasę od czasu do czasu, któryś z nas minął się ze szlakiem i trzeba było zdzierać głos żeby się wrócił.
Tego dnia temu szlakowi rowerowemu przyznałem 10 punktów w skali 1 do 10. Jak ktoś chce się szybko przemieszczać, w dodatku po płaskim terenie, bo ma serdecznie dość podjazdów, to trafił idealnie w dziesiątkę ;)


Trasa rowerowa nr 10 w Czechach © ralph03

Trasa na Czeski Cieszyn i dalej do Karviny połknięta dość szybko. Poprawiliśmy średnią prędkość po tych wszystkich wspinaczkach.
Po postoju w Karvinie, po ponad 150 kilometrach mój tyłek powiedział dość. Nie byłem w stanie wsiąść z powrotem na siodełko. Jazda przez większość następnych kilometrów na stojąco albo siedząc bokiem na siodełku. Z czasem próbowałem normalnie siąść na siodełku, ale to już bólem wyrysowanym na twarzy. Kilkanaście kilometrów później i na szczęście już w Jastrzębiu, lewe kolano zaczęło pobolewać.
Tuż przed 19, po 175 kilometrach dotarłem do domu - jest rekord!

Teraz trochę suchych faktów.
Żywność:
3 małe banany,
2 batoniki KitKat,
migdały w czekoladzie,
trochę rodzynek w czekoladzie,
3 żele energetyczne Alle truskawka, banan 
w sumie 30g aminokwasów
25 g przedtreningówki Olimp
25 g magnezu Olimp
2,5 litra izotoników
0,33 litra zimnej coli
1 litr wody do rozrobienia lub popicia 

Ciało:
- tyłek zdarty jakbym szurał nim po papierze ściernym ;)
- zjarane ręce
- bolące kolano

Kondycyjnie wyszło nieźle - nogi dały radę. Na przyszłość trzeba będzie posmarować czymś tyłek i jakimś olejkiem zabezpieczyć ręce.


Trójstyk zdobyty! © ralph03
Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 175.14 km (0.00 km teren), czas: 09:18 h, avg:18.83 km/h, prędkość maks: 65.35 km/h
Temperatura:27.0 HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: 7362 (kcal)

Trasa: Pokaż trasę GPS

Pamiątkowy medal za udział w Jastrzębskich Rajdach Rowerowych 2015 © ralph03

i jak zwykle filmidło z rajdu :)
Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 119.27 km (9.00 km teren), czas: 07:12 h, avg:16.57 km/h, prędkość maks: 62.31 km/h
Temperatura: HR max:181 ( 94%) HR avg:142 ( 74%) Kalorie: 5901 (kcal)

Jałówki na zboczu Czantorii © ralph03


Wieża widokowa Czantoria © ralph03


Wieża widokowa Czantoria © ralph03


I widok w dół © ralph03

I jeszcze filmidło z rajdu:
Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 109.38 km (15.00 km teren), czas: 07:17 h, avg:15.02 km/h, prędkość maks: 52.55 km/h
Temperatura:23.0 HR max:181 ( 94%) HR avg:148 ( 77%) Kalorie: 6346 (kcal)

Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 130.91 km (0.00 km teren), czas: 08:06 h, avg:16.16 km/h, prędkość maks: 55.40 km/h
Temperatura: HR max:179 ( 93%) HR avg:141 ( 73%) Kalorie: 6535 (kcal)

Kolejny wyczerpujący rajd. Najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego, cały dzień na palącym słońcu, 150 kilometrów i ponad 9 godzin na rowerowym liczniku.
Opłaciło się, jest nowy rekord. Bariera 150 km została przekroczona. 
Trasa:
Pokaż trasę GPS
Start rajdu z lekki poślizgiem. Ruszamy z pod TomaziBike o 8:20. W sumie jest nas 36 osób. Z Grupy Wypadowej prócz mnie pojawił się również Krzysiek - debiutant tegorocznej edycji rajdów i mój dzisiejszy dodatkowy kamerzysta ;)
Jak zwykle dojazd monotematyczny tą samą trasą. Pierwszy postój w Ustroniu, uzupełnianie płynów, przekąski w postaci bananów, pomarańczy, arbuzów, ciasteczek... tego dnia głównie skupiam się na bananach i na pomarańczach. Z Ustronia ruszamy na Wisłę, gdzie kawałek za Cieńkowem czeka na nas już ostatni lotny bufet.
Przez Wisłę przelatujemy niczym rowerowa szarańcza. Tak liczna grupka rowerzystów musi robić wrażenie na wąskim deptaku.
Spoglądając na ludzi kąpiących się w Wiśle mam ochotę dołączyć do nich, ale nie taki jest cel tego wypadu. Góra czeka na zdobycie i chłodną wiślańską pokusę trzeba było szybko wyrzucić z głowy.


Widoki z pożarówki © ralph03

Na ostatni bufet trzeba było wjechać pod górkę. W takich chwilach człowiek chce żeby Ziemia była płaska... a to dopiero początek i będzie jeszcze gorzej, dużo gorzej.
Gdy już docieram na ostatni punkt lotnego bufetu, pochłaniam bananową energię, uzupełniam znowu zapas izotonika w bidonie i dodatkowo wlewam 2 litry do bukłaka, tak abym miał już na całą trasę włącznie z powrotem do domu.


Zielony szlak - widoczki © ralph03

Tutaj kończy się asfalt, wjeżdżamy na żwirek drogi pożarowej i serpentynami pniemy się w górę. Dopiero teraz zaczyna doskwierać mi panujący upał. Pot leje mi się z czoła, spływa po nosie i co najgorsze zalewa mi oczy, które zaczynają szczypieć. Ponad 30*C i otwarta przestrzeń robią swoje. Na całe szczęście im wyżej tym lepsze widoki, więc jest jakaś rekompensatatego bólu.
Żeby nie słyszeć własnego oddechu i bicia serducha, które chyba chce wyskoczyć z klatki piersiowej, odpalam mojego wysłużonego iRivera i delektuje się muzyką oraz co jakiś czas widokami.
Na skraju pożarówki czeka na mnie część ekipy rowerowej. Kończy się żwirek, zaczyna się typowy beskidzki szlak turystyczny czyli kamol na kamolu. Kamienie średnie, duże, małe, okrągłe, płaskie... po prostu cały katalog kamiennych utrudnień. Pod górkę dość stromo i ciężko, ale udawało mi się nadrobić na licznych fragmentach prowadzących w dół. Zauważam, że z każdym sezonem czuje się bardziej pewnie na fragmentach gdzie trzeba zjeżdżać po kamieniach. To pewnie doświadczenie, a nie głupota, bo pewne fragmenty (zbyt wysokie półki skalne albo zbyt duże nagromadzenie głazów wraz ze sporą stromizną) odpuszczam i nie ryzykuje. Nie ten typ roweru i szkoda zrobić boom w środku niczego. Co z tego, że mam zawsze ze sobą apteczkę jak i tak będzie boleć i przyjemność nijaka z tego. Bezpieczniej przeprowadzić rower te kilka metrów, żeby znów cieszyć się jazdą.
Jeszcze przed Malinowską Skałą znowu trafiam na ekipę. Tak, tak znowu czekają na mnie :P Mnie jak zwykle nigdzie się nie spieszy, biorę trasę na spokojnie, po drodze robię zdjęcia, nagrywam materiał filmowy z widokami (rok temu ktoś mi zarzucił, że w filmie za mało widoków) i walczę z podjazdami :)


Zielony szlak w tle Żywiec i Skrzyczne © ralph03

Gdy docieram do Malinowskiej Skały, to już tylko Krzysiek na mnie czeka. Jakieś 10 minut wcześniej dzwonił do mnie z pytaniem jak mam daleko i gdzie jestem. W oddali widać mknącą ekipę rowerową. Chwilę odpoczywam i ruszamy z Krzyskiem w kierunku masztu nad którym krążą paralotniarze, a nawet i szybowiec.

Przed 15:30 osiągam 1257 m n.p.m. Jestem wymęczony ale szczęśliwy w końcu to najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego, a ja wgramoliłem się na niego już po raz drugi na rowerze. W schronisku zamawiamy z Krzyśkiem tradycyjnie żurek. Wiedzcie, że żurek był rewelacyjny, a ilość białej kiełbasy powalała. Wydaje mi się, że to był najlepszy żurek ze schroniska jaki jadłem :)


Zielony szlak ze Skrzycznego - widok na Malinowską Skałę © ralph03

Ustalamy z resztą ekipy jak będziemy wracać. W sumie to chyba prawie wszyscy jednogłośnie i jednomyślnie obrali kierunek Salmopol, a później asfaltem w dół do Wisły Malinki. Pierwotny mój plan był taki, żeby z Salmopolu pojechać czarnym szlakiem w kierunku Brennej przez Stary Groń, ale zjazd asfaltem w taki upał był zbyt kuszący.

Grupowa fotka na szczycie i zwartą ekipą ruszamy z powrotem do Malinowskiej Skały, gdzie będziemy wjeżdżać na czerwony szlak Stefana Huli w kierunku Przełęczy Salmopol.


Malinowska skała - Widok na Żywiec © ralph03

Mknąc po kamieniach trafiam na pierwszą grupkę osób. Ktoś złapał gumę. Nie ma tragedii, nie pierwszy i nie ostatni raz tego dnia. Opony firmy Bontrager rządziły w łapaniu pan. Zwalniam i za swoimi plecami słyszę głośny syk powietrza... kolejna guma. W tym roku nie u mnie :) Krzysiek rozcina na kamieniach dętkę... i oponę marki? Oczywiście Bontrager :) Prócz zmiany dętki czeka nas klejenie opony. 
Ugadujemy się z resztą grupy, że nie muszą na nas czekać, bo chwilę nam to zejdzie. W sumie zostaje z nami Edek, Darek i Tomek.
Krzysiek dostaje ode mnie reprymendę za jeżdżenie na oponach na wykończeniu Ja w ubiegłym roku też w taki sposób złapałem kapcia, też jechałem prawie na slickach, myśląc że jeszcze nie czas na nowe opony. Nawet mniej więcej w tych samym okolicach dziurawiłem dętkę. Może gdzieś tam jakaś żyła wodna płynie.


Malinowska skała - Widok na Skrzyczne © ralph03

W skromnej grupce docieramy do Malinowskiej Skały, chwilkę zjeżdżamy czerwonym szlakiem, a następnie odbijamy na drogę pożarową. Na pożarówce pozostał nam jeden podjazd, a później już szybka jazda w dół.
Tu kolejna awaria, tym razem Tomek łapie gumę. Nie, nie miał Bontragerów na obręczach :)
Ja z racji rozpędzenia się już tego nie oglądałem, tylko dojechałem sam na przełęcz, gdzie czekał na nas Sebastian. Sebastian ruszył w tłumie ze Skrzycznego i stracił Edka z oczu  :)


Jaaaa, jak tu jest pięknie :) © ralph03

Gdy już cała nasz grupka dotarła na Salmopol, zaczęła się najszybsza część dzisiejszego dnia. Zjeżdżamy do Malinki asfaltowymi serpentynami. Momentami na liczniku ponad 60 km/h. Na niektórych serpentynach ta predkość była zbyt duża prędkość. Wyrzucało rowery na przeciwny pas. Dodatkowo czuć było, że brakuje przełożeń w rowerze żeby wycisnąć jeszcze coś więcej i pognać w dół jeszcze szybciej. No cóż to góral, a nie szosa ale i tak było super.
W ubiegłym roku wjeżdżałem tu rowerem asfaltem, to w tym roku wreszcie dowiedziałem się jak to jest zjechać asfaltem. Opcja druga zdecydowanie lepsza i dawała dużo frajdy. Człowiek zapomniał o całym zmęczeniu, o tych litrach wylanego potu na podjazdach, o tej walce z myślami, o kołatającym sercu... znów pojawiła się motywacja do dalszej jazdy, znowu są siły na powrót do domu, a nawet myśl żeby wrócić ciut niestandardowo, tak aby przekroczyć barierę 150 km i pokazać kolegów alternatywną trasę. W końcu wszyscy jeździmy po to, żeby coś nowego zobaczyć, coś nowego przeżyć i nie nudzić się - STOP NUDZIE!!! ;)


Widok na Małe Skrzyczne i Skrzyczne © ralph03

Poprowadziłem chłopaków lekko zmodyfikowaną trasą do Jastrzębia, dzięki temu wskoczyło dodatkowe kilka kilometrów i gdy spod biedronkowej myjni dotarłem na garaże na moim liczniku widniało 150 km! Jest to poprawiony rekord z ubiegłego sezonu, gdzie padły 142 kilometry i jest to mój nowy rekord życiowy.
A jeśli jesteśmy już przy padaniu, to padł w rowerze support w rowerze po prawie 5600 kilometrach..

Filmik z wypadu:



Paralotnie nad Skrzycznem i te widoki :) © ralph03
Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 150.18 km (43.00 km teren), czas: 09:12 h, avg:16.32 km/h, prędkość maks: 62.30 km/h
Temperatura:32.0 HR max:177 ( 92%) HR avg:141 ( 73%) Kalorie: 6999 (kcal)

To był czwarty jastrzębski rajd rowerowy w tym sezonie i pierwszy dla mnie. W tym roku z Grupą Wypadową odpuściliśmy pierwsze kilka rajdów, jeżdżąc w tym samym czasie swoje zaplanowane wypady. W niedzielę jednak wybraliśmy się na rajd, bo według nas był ciekawy i trudny, a przy okazji chcieliśmy dokończyć coś, co nie udało się Nam kilka tygodni temu czyli zrobić trasę Stożek, Przełęcz Kubalonka i Stecówka.

Trasa:
Pokaż trasę GPS
Jastrzębie-Zdrój - Golasowice - Drogomyśl - Ochaby - Skoczów - Ustroń - Wisła - Stożek Wielki 978 m n.p.m. - Przełęcz Kubalonka 761 m n.p.m. - Stecówka 760 m n.p.m. - Wisła - Ustroń - Ochaby - Drogomyśl - Golasowice - Jastrzębie-Zdrój 

Wyruszam przed 8, tak aby na czas dotrzeć pod sklep TomaziBike. Na miejscu jest już spora grupka uczestników rajdu w tym moi rowerowi znajomi :)
Skład Grupy Wypadowej mocno okrojony. W praktyce cały rajd i dodatkowo zaplanowaną trasę pokonałem z Rafałem. Jeszcze z samego rana odwiedziłem Benego, żeby pożyczyć druga kamerkę wraz z uprzężą na klatę.

W rajdzie startuje 70 rowerzystów, co według mnie jest świetnym wynikiem zważywszy na to, że trasa jest długa, końcówka trasy męcząca, żar będzie lał się z nieba, a na popołudnie zapowiadane są burze i ulewy. 

Całym peletonem mkniemy standardową trasą przez Bzie, Golasowice, Drogomyśl, Ochaby, Skoczów i za deptakiem w Ustroniu robimy pierwszy postój. Tankuje bidon, wciągam banana i pomarańcza, doposażam Rafała w GoPro i jestem gotowy na dalszą część trasy. Postój trwa jednak dłużej, bo parę osób walczy z dętkami. Na całym rajdzie w sumie naliczyłem cztery przypadki złapania kapcia, ale słyszałem, że było tego więcej ;)

Do Wisły również docieramy standardową trasą, ale jeden z uczestników ma poprowadzić nas inną trasą i już zaczyna być ciekawie. Zamiast kierować się bezpośrednio na Wisła-Łabajów, kierujemy się w stronę Malinki by na wysokości kempingów Jonidło odbić na drugą stronę Wisły w kierunku ulicy Spacerowej. Część Wisłę pokonało mostem, część Wisłę pokonało... Wisłą. Ja wybrałem opcję ciekawszą i schłodziłem sobie nogi w Wiśle :D

Za Wisłą czekał na nas pierwszy stromy podjazd. Niektórzy z wycieńczenia pytali czy to już Stożek ;) To jeszcze nie był Stożek, ale widoki też świetne. 


Ulica Spacerowa w Wiśle © ralph03


Ulica spacerowa w Wiśle - Widok na Czantorię © ralph03

Po zebraniu się całej grupki jedziemy dalej. Kolejny postój w Wiśle Łabajowie w cieniu dawanym przez 25 metrowy wiadukt kolejowy, który powstał w latach 1931- 1933.
Znowu uzupełniam bidon, dodatkowo wlewam jeszcze izotonik do bukłaka i tak dociążony mogę ruszać w kierunku stacji dolnej Stożka.
Nie jest przesadnie stromo, całość przejeżdżam na raz w siodle. Pod stacją kolejny postój i zbieranie sił na już konkretny podjazd i konkretne stromizny. Znów widzę osoby walczące z dętkami ale są również osoby walczące z własnymi myślami krzątając się w okolicach wyciągu. Grupka osób odpuściła sobie próbę pokonania wzniesienia o własnych siłach i skorzystała z wyciągu, ale większość tak jak i ja chciała powalczyć z górą.


Wisła Stożek - stacja dolna © ralph03

Prócz walki ze stromizną, walczyłem z latającymi muchami, które upodobały sobie nie tyle co mnie, co kierownicę w moim rowerze. Miałem więc dodatkowych pasażerów, którzy rozsiedli się na manetkach od przerzutek, na klamkach od hamulców lub bezpośrednio na kierownicy. Nie wszystkie muchy jednak dotarły na gapę na szczyt Stożka, dla niektórych z nich to była ostatnia jazda w ich jakże krótkim życiu :P


Wisła Stożek - stacja górna © ralph03

Na stacji górnej Stożka jeszcze robię kilka fotek, odbywam dłuższą rozmowę z gościem z Krakowa, który swoim rowerowym czołgiem zjeżdża w dół ile sił w nogach i odwagi w głowie :) Później jeszcze tylko wypych pod górkę, kilkanaście metrów jazdy i jestem pod schroniskiem, gdzie trwa wielkie święto rowerowe - zdjęcia, przyjęcia i zimne napoje ;)


Lans pod schroniskiem Stożka :) 

Żegnamy się z uczestnikami rajdu, spoglądamy na niebo i razem z Rafałem jedziemy niebieskim szlakiem w kierunku Przełęczy Łączecko. Szlak niebieski dużo łatwiejszy niż czerwony, którym ostatnim razem jechaliśmy. Tutaj nie ma półek skalnych i niebezpiecznie wystających korzeni. Można ciąć w dół miejscami tylko uważając na jakieś większe skupiska kamieni. Za przełęczą odłączamy się od szlaku niebieskiego i znajdujemy skrót prowadzący częściowo przez las i częściowo przez polanę z wysoką trawą. Bardzo fajny singielek. 
Skrót prowadzi nas na drogę pożarowa, na której biegnie czerwony szlak.


Czerwony szlak ze Stożka na Przeł. Kubalonka © ralph03

Tu znów zbaczamy ze szlaku i cały czas jedziemy drogą pożarową, bo tak szybciej, wygodniej i widokowo.


Widok na Ochodzitę, a gdzieś w tle Mała Fatra © ralph03

 Pożarówką docieramy do osiedla Kubalonka. Zostaje nam wspiąć się kawałkiem drogi 941 na Przełęcz Kubalonka i z powrotem wrócić na czerwony szlak. Teraz asfaltem w kierunku schroniska na  Stecówce.
W schronisku zero ludzi, ale pod drodze mijaliśmy kilka grupek, chyba wszyscy uciekają przed tym co wisi od dłuższego czasu w powietrzu. Jemy ciepłą strawę i ruszamy w kierunku Czarnej Wisełki. Zahaczamy o zaporę i Jezioro Czerniańskie 


Widok z zapory Jeziora Czerniańskiego na Zameczek Prezydenta RP © ralph03

Szybki zjazd do Centrum Wisły i szlakami rowerowymi kierujemy się w stronę Jastrzębia.
Im bliżej domu tym powietrze robi się coraz świeższe i coraz zimniejsze, zwiastując zbliżający się deszcz. Deszczowa pogoda dopada nas w Drogomyślu. Pierwszą większa chmurę przeczekujemy pod wiata na wózki w Biedronce. Ubieramy kurteczki przeciwdeszczowe i ruszamy jak wciąż pada, ale już nie leje.
Kolejna fala ulewna fala deszczu łapie nas w Golasowicach. Dłuższą chwilę oblegamy przystanek autobusowy, ale żadnych rokowań na polepszenie pogody nie widać, więc opuszczamy schronienie i jedziemy do Jastrzębia. Chwilę po przekroczeniu granicy miasta w niebie zakręcają kurki z woda i już nic nie leje się nam na kaski :)

Słowa końcowe? Było świetnie, jest rekord długości trasy w tym sezonie i będzie z tego filmik :P


Widok ze stacji górnej Stożka © ralph03

Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 138.92 km (41.00 km teren), czas: 07:56 h, avg:17.51 km/h, prędkość maks: 54.00 km/h
Temperatura:27.0 HR max:191 (100%) HR avg:145 ( 75%) Kalorie: 6657 (kcal)

W poprzedni weekend była przerwa na Dni Jastrzębia Zdroju ale znów wraca weekend rowerowy, a konkretnie niedziela rowerowa.
Mój autorski plan wyglądał mniej więcej tak. Dojechać do Wisły pod hotel Gołębiewski, a następnie górami przejechać do Brennej i wrócić z powrotem do Jastrzębia. Mój plan poprawił Rafał i dorzucił do niego Trzy Kopce Wiślańskie, Salmopol, Grabową i Stary Groń.

Trasa: Pokaż trasę GPS
Jastrzębie-Zdrój - Drogomyśl - Ochaby - Skoczów - Ustroń - Wisła - Dobka -  Trzy Kopce (810 m n.p.m.) - Smerekowiec (835 m n.p.m.) - Przełęcz Salmopolska (934 m n.p.m.) - Grabowa (907 m n.p.m.) - Stary Groń (792 m n.p.m.) - Horzelica (797 m n.p.m.) - Brenna - Górki Wielkie - Skoczów - Ochaby - Drogomyśl - Jastrzębie-Zdrój


Zbiórka o 8 rano, skład bardzo okrojony, bo jadę tylko ja i Rafał. Reszta na weekendowych wyjazdach, na remontach, na imprezach, po imprezach albo nie wiadomo co, bo nie odpisali.

Pierwsze 50 kilometrów, to jazda praktycznie po płaskim. Właściwa akcja miała rozpocząć się dopiero spod "Gołębia".


Podjazd za Gołębiewskim © ralph03

Początek wjazdu dość łagodny po bruku, następnie odbijamy w prawo i już dalej stromo asfaltem przez las. Wiedziałem, że będzie stromo ale nie że aż tak stromo... Podjazd pokonany, choć wzięty na 2x, żeby odsapnąć chwilkę ;) Trzymamy się szlaku i jak się okazuje, to nie był do końca najlepszy pomysł, bo szlak zawracał do Wisły.

Nawet owce były w szoku ;) © ralph03

Żeby nie wracać niepotrzebnie, decydujemy się dojechać do Dobki troszeczkę na przełaj. Dzięki takiej zagrywce kilka razy przejeżdżamy przez ogrodzone łąki oraz zahaczamy o prywatne gospodarstwa/posesje znajdujące się w środku niczego - w zimę muszą mieć bardzo ciężko, żeby dostać się do "cywilizacji". Tu natrafiamy na pierwsze widoki, a ma być tego jeszcze więcej.

Widok z okolic Cyrhla © ralph03

W Dobce łapie nas pierwszy deszcz. Momentami to nawet ulewa. Na szczęście w pobliżu jest przystanek PKS i na szczęście są to przelotne opady deszczu. 

Przystanek Dobka, pierwszy deszcz © ralph03

Do Dopki było w dół więc teraz dla odmiany znowu wspinaczka, bo znowu pod górkę... na szczęście podjazd asfaltem. Docieramy do niebieskiego szlaku, trafiamy na pozostałości po Bike Maratonie i kończy się asfalt.


Bike Maraton Wisła © ralph03

Trasą Bike Maratonu docieramy do schroniska na Trzech Kopcach Wiślańskich. Punkt widokowy więc i focenie. Szybkie fotki i śmigamy dalej, bo dzisiaj z pogodą jak z kobietą - strasznie humorzasta i nie wiadomo o co jej chodzi (raz słońce, raz deszcz i przeważnie pochmurno). Bez zbędnego odpoczynku kierujemy się żółtym szlakiem w kierunku Przełęczy Salmopol. 


Trzy Kopce Wiślańskie © ralph03


Trzy Kopce Wiślańskie - widok na Wisłę © ralph03

Znowu łapie nas deszcz. Soszyste krople spadają z nieba. Tym razem schronienie dają nam drzewa, bo przystanków brak w okolicy :)
Po deszczu na niebie znowu pojawia się słońce i możemy dalej podążać za strzałkami Bike Maratonu Wisły. Tuż przed Salmopolem strzałki odbijają w lewo, my jednak trzymamy się zółttego szlaku. Końcówkę musimy brać na wypych. Kamienie, korzenie, stromizna -Welcome to the Jungle Beskidy.

 
Zielonym w kierunku Przeł. Salmopol © ralph03


Ostatnie pchnięcia i asfalt © ralph03

Końcówkę pod Salmopol pokonujemy asfaltem, aby ponowni wjechać na szlak. Teraz kolor czerwonym do Grabowej, a później czarnym na Stary Groń.


Rewitalizacja schroniska Chata Grabowa © ralph03

Na czarnym szlaku sporo widoków.


Na czarnym szlaku, widok na Halę Jaworową © ralph03

Hala Jaworowa... niecały rok temu z Damianem z trudem wpychaliśmy pod nią rowery, podczas gdy Beny z Rafałem opalali się na samej górze ;) Dla przypomnienia wkleję filmik pod wpisem.

Kolejny punkt kulminacyjny na naszej trasie to Stary Groń.


Stary Groń © ralph03

Później już jazda w dół. Drobny fragment trzeba było zejść z roweru, bo podłoże zbyt ruchome i zbyt kamieniste na nasze rowery. A rozbijać się na samej końcówce szlaku... no nie warto.

Mimo szybkiego zjazdu nie omieszkałem zatrzymać się na zrobienie widokowych fotek :)


Horzelnica - punkt widokowy © ralph03


Końcówka czarnego szlaku, w dole Brenna © ralph03

Ostatni już deszcz złapał nas w samym Jastrzębiu. Przymusowy postój pod drzewem w Bziu czekając aż deszczowe chmury przesuną się troszeczkę. Jak kończyłem trasę, to pojawiło się ponownie słońce.

Niedzielna trasa mimo sporej ilości stromych i męczących podjazdów sprawiła mi sporo przyjemności. Po pierwsze sporo świetnych widoków, bo jazda odkrytymi grzbietami. A skoro podjazdy, to i zjazdy na których mięśnie mogły odpocząć... przynajmniej mięśnie nóg, bo ręce czasem aż bolały od trzymania kierownicy i dohamowywania :)

Z tego wypadu nie będzie filmowej produkcji, bo nie brałem sprzętu ze sobą. Na pocieszenie filmik z ubiegłego roku, a nowsze produkcje filmowe wkrótce, bo się podobno jakiś rajd na Stożek szykuje czy cuś ;)


Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 112.63 km (35.00 km teren), czas: 07:17 h, avg:15.46 km/h, prędkość maks: 41.60 km/h
Temperatura:20.0 HR max:175 ( 91%) HR avg:140 ( 73%) Kalorie: 5817 (kcal)

7:00 Grupa Wypadowa w składzie Beny, Krzysiek, Marcin i dwa Rafały wyruszają zdobywać beskidzkie szczyty. Znów zabrakło pełnego składu. Dwóch Damianów nie miało możliwości dołączyć się do wypadu.

Plan minimum był przejechać szczytami od Czantorii do Kubalonki, plan maksimum i jednocześnie totalnie hardkorowy aż do Brennej czyli zaliczyć Beskidek, Stecówkę, schronisko na Przysłopie pod Baranią Góra, dalej Salmopol, Grabowa, Stary Groń, Horzelica i później od Brennej niż po płaskim do domu.
Plan hardkorowy na całe szczęście pozostał planem, do Kubalonki też nie dojechaliśmy bo z rozpędu minęliśmy szlak... ale dla pędzenia w dół z prędkościami powyżej 50 km/h było warto :P 

Trasa: 
Pokaż trasę GPS
Jastrzębie-Zdrój - Pielgrzymowice - Drogomyśl - Ochaby - Skoczów - Ustroń - Mała Czantoria 866 m n.p.m, - Wielka Czantoria 995 m n.p.m., Soszów Mały 764 m n.p.m., Soszów Wielki 886 m n.p.m., Stożek Mały 843 m n.p.m., Stożek Wielki 978 m n.p.m., Kyrkawica 973 m n.p.m., Kiczory 990 m n.p.m., Wisła - Ustroń - Skoczów - Ochaby, Drogomyśl - Strumień - Pawłowice - Jastrzębie-Zdrój

Poranek bardzo znośny, powietrze rześkie ale słońce coraz wyżej gdy dojechaliśmy do Ustronia mój licznik w rowerze zbliżał się do magicznych 30 stopni Celcjusza. Licznik pokazuje również 40 kilometrów i zaczynamy wspinaczkę pod Czantorię. Najpierw asfalt, a później już tylko trasy offroadowe. Kamienie, korzenie i jeszcze więcej kamieni.
Momentami Grupa Wypadowa staje się Grupą Wypychową :)


Grupa Wypychowa © ralph03

Pierwszym szczytem na naszej trasie była Mała Czantoria.


Mała Czantoria © ralph03

Rzut okiem na widok z Poniwca i jedziemy na Wielką Czantorię.


Kolej Linowa Poniwiec © ralph03

Zza drzew już widać płatną wieże widokową.


Widok na Wielką Czantorię z Poniwca © ralph03

Mimo ponad 30 stopniowych upałów udało się. Zdobywamy Czantorię. Szybkie foto i jedziemy dalej, bo przed nami jeszcze długa i wyboista droga, pełna kamieni.

Czantoria zdobyta © ralph03

Kolejnym miejscem na naszej trasie. Schronisko w Soszowie. 


Soszów Schronisko © ralph03

Na szczyt jeszcze kawałek, stromy kawałek. Pierwszy etap w siodle, z czego jestem dumny. Drugi etap wypych i nie wstydzę się tego ;)


Soszów Wielki © ralph03

Widok zrekompensował trudy.


Widok z Soszowa Wielkiego © ralph03

Najlepsze było dopiero przed Nami. Najpierw zachwycił nas widok z Cieślara. Na horyzoncie widać było samiuśkie Tatry.


Widok na Tatry z Cieślara © ralph03

a później mega, super, hiper, przekozak zjazd. Było piekielnie szybko, w pewnym momencie aż się wystraszyłem, bo zarzuciło mi rowerem i na chwilkę opuściłem trasę. Strach wynikał z tego, że okoliczni mieszkańcy bardzo upodobali sobie drut kolczasty do ochrony swoich polan i polanek, a ja wpadłem z rowerem na skraj polany. Na szczęście akurat w tym miejscu brakowało słupka i drut leżał w trawie. Moja noga nie ucierpiała, a do dziurawienia opon miałem jeszcze kilka centymetrów zapasu. Góreczkę polecam :)

Wszystko co piękne szybko się kończy, a zaczyna się kolejny wypych. Stromizna, kamienie, korzenie i jest kolejne schronisko i kolejny szczyt...


Stożek Wielki © ralph03

i kolejny napój gazowany prosto z lodówki :) Przez cały wypad wypiłem 2 litry izotonika, 1.33 l Coca Coli, 0,5 l Fanty i 0,5 l Mirindy, dzięki temu uzupełniałem cukry i chłodziłem ciało. 

Podążając dalej czerwonym szlakiem, trafiamy na trzy dziewczyny jadące na koniach. Ciekawy widok szczególnie w górach. Pierwsza myśl "jak one tu dojechały. Ten odcinek szlaku jest dość wąski i skalisty i korzeni. Kilka razy musiałem wyszarpywać stopę z bloków, żeby nie wyglebić.  Między Kyrkawicą, a Kiczorą docieramy do skałek, na które się wspinam i robię pamiątkową fotkę.


Widok ze skałek, okolice Kiczory © ralph03

Za Przełęczą Łączesko niechcący zbaczamy ze szlaku i zamiast kierować się na Kubalonkę, to pojechaliśmy w kierunku Wisły Głębce. Zaczął się asfalt i po raz kolejny przegapione szlak. Tym razem opuszczamy szlak niebieski. Po długim, szybkim i asfaltowym zjeździe wyjeżdżamy w Wiśle Łabajowie.


Kompleks skoczni narciarskich Wisła - Łabajów © ralph03 

Niektórym te pogubione szlaki były w niesmak, bo Kubalonka miała być takim minimum. Ale po przeanalizowaniu na spokojnie wszystkiego nawet dobrze wyszło, że jednak nie pchaliśmy (słowo klucz) się w kierunku Kubalonki. Wypych byłby na pewno :)

W Wiśle jemy obiad, w Drogomyślu moczymy nogi. Marcin oczywiście jak zwykle pływa :)


Drogomyśl - ulga dla nóg © ralph03

Wracamy przez Strumień, bo Beny chce nam pokazać zaporę.


Zapora w Strumieniu © ralph03

Po 13 godzinach wracamy do domów szczęśliwi i opaleni, choć opalenizna typowo rowerowa :)


Słońce chyliło się ku zachodowi © ralph03

Filmik z wypadu wkrótce.


"Kim jesteś? Jesteś zwycięzcą!"
Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 125.94 km (40.00 km teren), czas: 08:27 h, avg:14.90 km/h, prędkość maks: 50.90 km/h
Temperatura:32.0 HR max:135 ( 70%) HR avg:179 ( 93%) Kalorie: 5835 (kcal)

Po raz kolejny kierunek Wisła, tym razem z towarzyszami: Benym, Marcinem i Krzyśkiem. W planach jest wjazd na Stecówkę i Przełęcz Kubalonkę.
Żar leje się z nieba, a synoptycy zapowiadają gwałtowne burze. Według prognoz pogody nas nie dogoniat i powinniśmy być już w swoich domach jak zacznie się przepowiadany armagedon, gdzie ciepłe masy powietrza czyli te dobre, zderzą się z zimnymi i złymi :)

Pokaż trasę GPSJastrzębie-Zdrój - Pielgrzymowice - Drogomyśl - Skoczów - Ustroń - Wisła - Stecówka 760 m n.p.m. - Przełęcz Kubalonka 758 m n.p.m. - Wisła - Ustroń - Ochaby - Jarząbkowice - Drogomyśl - Jastrzębie-Zdrój

Ruszamy z Benym punktualnie o 8 rano, Marcin miał lekki poślizg ale plan był tak ustalony, że wiedział gdzie jest trzeci punkt zbiorczy, więc złapał nas nim dotarliśmy do trzeciego punktu, w którym spotkaliśmy się z Krzyśkiem. 
Pierwszy postój zaplanowaliśmy w Skoczowie, ale trzeba było się wcześniej zatrzymać w Ochabach, bo ja musiałem źle założony łańcuch poprawić, a Marcin płyny porozlewać, żeby móc pić w trakcie jazdy :)
Po drobnych korektach mój napęd znów nie wydawał z siebie żadnych dźwięków. Cóż jak się zmienia łańcuch o 23, to zdarzają się czasem pomyłki.

W Skoczowie czekała na nas niespodzianka w postaci kolejnego zamkniętego mostu. To, że most dla zmotoryzowanych jest zamknięty wiedziałem, ale że most/kładka dla pieszych również zaskoczyło mnie. Musieliśmy zawrócić i przejechać głównym mostem na druga stronę Wisły. W czwartek mostek był przejezdny, a tu takie rzeczy.


Kolejny most zamknięty w Skoczowie © ralph03

Nasza czteroosobowa ekipa zrobiła planowaną przerwę w Ustroniu. Schładzanie organizmów napojami prosto z lodówki. Krzyśkowi było mało, więc jeszcze loda z zamrażarki zgarnął :)
W Wiśle kolejny postój regeneracyjny. Marcina dopadł mały głód :) Jako, że przed nami będzie dużo podjazdu, to tylko skromny posiłek - suchy chleb i woda :P 

Pierwszy obiekt na naszej trasie, to wodospad czy tzw. Mała Zapora przy nieczynnym Schronisku PTTK. Podobno w remoncie, ale tylko podobno.

Wodospad przy nieczynnym PTTK na Czarnej Wisełce © ralph03

Kawałek dalej i wyżej już duża zapora i Jezioro Czerniańskie.


Zapora na Jeziorze Czerniańskim © ralph03

tu ściągam z głowy kask, bo tak mi głowa paruje, że okularki zachodzą mgłą :) Jadąc wzdłuż Czarnej Wisełki wspinamy się w kierunku Stecówki. Droga do samej Stecówki asfaltowa, to idzie całkiem sprawnie, dodatkowo czarny szlak wzdług Czarnej Wisełki jest bardzo malowniczy. Na 61 kilometrze odbijamy w prawo i po kilometrze czy dwóch jesteśmy przy prywatnym schronisku na Stecówce. 



Odpoczynek przy schronisku na Stecówce © ralph03

Na polanie Stecówki był drewniany kościółek pod wezwaniem Matki Bożej Fatimskiej, niestety spłonął z 2 na 3 grudnia 2013 roku.

Po zregenerowaniu sił wsiadamy z powrotem na rowery i śmigamy szybkim tempem na Przełęcz Kubalonki. Na przełęczy odbijamy w ulice Kasztanową, a później już w dół, w dół, w dół i jeszcze raz w dół naprawdę.


Punkt widokowy Koziniec 776 m n.p.m © ralph03

chwilka postoju na focenie (tu po raz pierwszy niebo zagrzmiało) i znowu w dół, tym jeszcze stromiej i nie po asfalcie ale po płytach. Co niektórym aż klocki hamulcowe zaczęły śmierdzieć, a na tarczach można było jajecznicę usmażyć :P

W centrum Wisły robimy przerwę obiadową. Przeżywamy chwilowe oberwanie chmury siedząc pod parasolami - akurat mieliśmy poobiednia siestę :)

W Ochabach zatrzymujemy się na moczenie strudzonych podróżą nóg. Marcin to w sumie tylko głowy nie zamoczył :)


Moczenie nóg w Wiśle - Ochaby © ralph03

Od Drogomyśla burza nas prześladowała. Robiliśmy skuteczne uniki i nie dawała rady. Popełniliśmy jednak karygodny błąd, zatrzymaliśmy się w Bziu na puszeczkę zimnej Coli i te kilka minut siedzenia zaważyło na tym, że oberwanie chmury złapało nas już jak byliśmy na osiedlu. Zabrakło niecałych dwóch minut, żeby uniknąć armagedonu... Takim sposobem dowiedzieliśmy się, że Coca-Cola bywa szkodliwa :)   

Z tego wypadu będzie filmik... wkrótce: Grupa Wypadowa na Youtube.


Stecówka 760 m n.p.m © ralph03 Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 125.23 km (35.00 km teren), czas: 06:17 h, avg:19.93 km/h, prędkość maks: 52.70 km/h
Temperatura:27.0 HR max:145 ( 75%) HR avg:178 ( 93%) Kalorie: 4839 (kcal)

Kolejna wspólna wycieczka z Asią pod hasłem "tajemnicze obiekty". Tym razem padło na Stalownik w Bielsku-Białej. Dojazd do Stalownika byłby nudny, więc jedziemy tam trochę okrężną drogą, czerwonym szlakiem od Szyndzielni.


Trasa:
Pokaż trasę GPS

Camping Pod Dębowcem - Szyndzielnia 1028 m.n.p.m. - Dębowiec 686 m.n.p.m. - Bielsko-Biała Leszczyny - Przełęcz Pod Łysą Góra 640 m.n.p.m. - Bielsko-Biała Milkuszowice - Camping Pod Dębowcem

Naszą rowerową wycieczkę rozpoczynamy z parkingu przy "Campingu pod Dębowcem". Opłata parkingowa 10 zł za cały dzień uiszczona, więc w drogę.
Po kilkunastu minutach podjazdu asfaltem pod Szyndzielnię, korzystamy z dobrodziejstwa jakim jest gondolka.



Jadąc gondolką na górę podziwiamy panoramę Bielska, bo ze szczytu Szyndzielni niewiele widać.

Specjalna platforma na rowery czy inny bagaż:


Nim rozpoczęliśmy zjazd czerwonym szlakiem w kierunku Dębowca, wdrapujemy się do schroniska, gdzie Asia dogrzewa się talerzem żurku - dobry, choć mało kwaśny.

Zjazd do Dębowca szeroką, szutrową drogą:


Pod Schroniskiem w Dębowcu spotykamy starsze małżeństwo. Starszy pan opowiada, że kiedyś jeździł rowerem po górach i to w czasach jak był zakaz wjazdu na Szyndzielnię - takie dziwne czasy były.

Widok z Dębowca:


Podążając czerwonym szlakiem, zazębiającym się na moment z niebieskim rowerowym, przebijamy się przez miasto, by w końcu dotrzeć pod Park Krajobrazowy Beskidu Małego. Przed Nami kolejny offroad ale dla odmiany pod górkę.



Wspinamy się w kierunku Łysej Góry, która wbrew nazwie jest cała porośnięta drzewami. Szlak czerwony przechodzi w pobliżu jej szczytu i miejscami jest bardzo stromo.

W trasie robimy dwie dłuższe przerwy.

Pierwsza na grzybki:


Druga na widoki (po lewej Skrzyczne):


oraz łapanie promyków słóńca czy odrobinę lenistwa:


Po wielu trudach docieramy do Przełęczy Pod Łysą Górą, tu będziemy odbijać z czerwonego szlaku na szlak czarny w kierunku Stalownika - chwilka podjazdu i później już tylko jazda w dół szlaku. Najpierw po kamieniach, a później w błocie.

20 kilometr i jest główny cel wycieczki: wysoki, sypiący się budynek byłego Specjalistycznego Szpitala Miejskiego "Stalownik".



Kolumny podtrzymujące wieżowiec wyglądają jakby się miały zaraz rozsypać.







Nie wszystko rozkradli :):



Wstępu do środka budynku broniły stalowe drzwi zamknięte na zamek plus kłódkę oraz dwa nieczynne szyby windy.
Podobno mrocznymi podziemiami można dostać się do budynku głównego, ale z rowerami nie ma możliwości na tego typu eksploracje. Trafiłem tylko na podziemne ubikacje z poniszczonymi kibelkami.

Można powiedzieć, że obiekt zaliczony, choć w środku nie byliśmy ;)

Droga powrotna już poza szlakami, choć znów niechcący trafiliśmy na szlak niebieski rowerowy. Jadąc w kierunku Dębowca przejeżdżamy obok szpitala wojewódzkiego, przez który to "Stalownik" stał się niepotrzebny i dziś jest zapomnianym obiektem...

Rower:Cube LTD Pro 2011 Dane wycieczki: 26.61 km (11.50 km teren), czas: 02:50 h, avg:9.39 km/h, prędkość maks: 39.70 km/h
Temperatura:7.0 HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)